Month: May 2016

Indien er in een uitbouw te weinig licht naar binnen komt en de uitbouw heeft een plat dak dan zou men kunnen overgaan tot het plaatsen van een lichtstraat. Ook zou men extra ramen kunnen plaatsen. Dat is vaker een duurdere oplossing dan het plaatsen van een lichtstraat. Wanneer je dan nog te weinig licht naar binnen krijgt kan je er nog toe overgaan door het plaatsen van twee lichtstraten. Wanneer je extra ramen zou plaatsen heb je veel breekwerk. Dat is bij het plaatsen van een lichtstraat een stuk minder. Een lichtstraat heb je in principe snel geplaatst.

Licht doorlaten
Een lichtstraat kan je vergelijken met een grote vlakke lichtkoepel. Een lichtstraat kan een maat hebben van bijvoorbeeld 60 x 240 cm. Het materiaal dat vaak voor een lichtstraat wordt gebruikt is glas, acrylaat of polycarbonaat. Je kan bij de lichtstraat kiezen uit een die gesloten is maar ook een die je kan opendraaien. Een lichtstraat die je kan opendraaien is heerlijk in de zomer. Op die manier kan je frisse lucht naar binnen laten komen. Het frame van een lichtstraat is van aluminium. In deze ombouw wordt dus het doorzichtig materiaal geplaatst. Wanneer het van glas is worden er minimaal twee lagen glas toegepast. De bovenzijde is voorzien van een vuil werende coating. Op die manier wordt voorkomen, dat je iedere keer het platte dak opmoet, om het schoon te maken. De binnenzijde is versterkt glas. Dit moet voorkomen dat je erdoor kunt vallen of, dat er inbrekers er gemakkelijk in kunnen komen door het stuk te slaan. Tussen de glasplaten heeft men een gas aangebracht die de isolatie extra versterkt. Een lichtstraat is het ideale middel om in een aanbouw meer licht naar binnen te krijgen. Het is mooier een lichtstraat te gebruiken dan wanneer je twee lichtkoepels tegen elkaar zou plaatsen. Je ziet bij een lichtstraat namelijk geen tussennaad die je bij twee lichtkoepels tegen elkaar wel ziet. Naast glas wordt er tegenwoordig ook veel acrylaat of polycarbonaat gebruikt. Beiden hebben hun voor- en nadelen.

Al in de 16e eeuw werd er in Nederland gepland hoe we met onze ruimte omgaan. De uitbreidingen van de stad Amsterdam zijn nauwkeurig ingepland op kaarten. Dat moest ook wel, er was immers weinig ruimte voorhanden. Er kon geen ruimte verspild worden.

Vanaf het begin van de 20e eeuw werd het ordenen van onze omgeving, de ruimte, een vast gebruik en ontstond de Ruimtelijke Ordening. Er is geen land ter wereld waar de ruimtelijke ordening zo vroeg en uitgebreid is doorgevoerd als Nederland.

Met weinig beschikbare ruimte voor wonen, werken, ontspanning en verkeer is het belangrijk dat we goed nadenken voordat we beginnen met het bouwen van een snelweg of woonwijk. Het zou jammer zijn als we na drie jaar een woonwijk weer af moeten breken omdat het rijk er een snelweg wil hebben.

De grote lijnen en lange termijnvisie wordt door de rijksoverheid uiteengezet in zogenoemde structuurvisies. De provincies geven hier een regionale richting aan en de gemeenten kiezen hun locaties voor uitbreidingen van woonwijken en industriegebieden. De provincie bepaalt ook het aantal huizen en industriegebieden die een gemeente mag bouwen zodat er geen overschot ontstaat. Ook controleert zij of de gemeenten zich wel houden aan de afspraken.

Waar ruimtelijke ordening vroeger vooral een zaak van de overheid was is er tegenwoordig veel meer inspraak van inwoners en belanghebbenden. Er zijn verschillende inspraakmogelijkheden en regelmatig worden ruimtelijke plannen aangevochten bij de Raad van State. Een nieuwe trend is het invoeren van beginspraak in plaats van inspraak. Bij beginspraak kunnen belanghebbenden al voordat er een plan is aangeven hoe zij een gebied ingericht willen hebben. Dit verschilt met inspraak waarbij inwoners hun mening mogen geven over een plan wat al klaar is.

Sinds 2010 is het verplicht dat alle ruimtelijke plannen digitaal in te zien zijn. Iedereen kan hierdoor relatief eenvoudig bekijken wat er wel en niet mag in een bepaalde wijk of gebouw. Kijk hiervoor op ruimtelijkeplannen.nl.